23. «Тәшәһуудтан» кейін Пайғамбарымыз үшін, саллә-Ллаһу ‘аләйһи уә сәлләм, айтылатын салауат.

Дуа 53

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ، وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

Аллаһуммә, салли ‘алә Мухаммадин уә ‘алә әли Мухаммад, кәмә салләйтә ‘алә Ибраһимә уә ‘алә әли Ибраһим, иннәкә Хамидун, Мәжид. Аллаһуммә бәрик ‘алә Мухаммадин уә ‘алә әли Мухаммад, кәмә бәрактә ‘алә Ибраһимә уә ‘алә әли Ибраһимә, иннәкә Хамидун, Мәжид!

Я, Аллаһ! Сен Ибраһимге және оның отбасына игілік еткеніңдей, Мухаммадқа және оның отбасына да игілік ет, шын мәнінде, Сен Аса Мақтаулы әрі Даңқтысың! Я, Аллаһ! Сен Ибраһимге және оның отбасына береке бергеніңдей, Мухаммадқа және оның отбасына да береке бере гөр. Шын мәнінде, Сен Аса Мақтаулы әрі Даңқтысың!» (Бұл жерде «игілік ет» (салли) және «береке бер» (бáрик) сөздерімен екі түрлі нәрселер меңзеледі. «Салли» яғни «игілік ет» деген сөздер «періштелер арасында оны мақта» дегенді білдіреді, ал «барик» яғни «берекеңді бер» деген сөздер «оны жоғарылата бер және оны құрметке бөлей бер» дегенді білдіреді)

Әл-Бухари «Фатх әл-Бари» шархымен (3370), Муслим (406).

Дуа 54

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى أَزْوَاجِهِ وَذُرِّيَّتِهِ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ. وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى أَزْواجِهِ وَذُرِّيَّتِهِ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ. إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ

Аллаһуммә, cалли ‘алә Мухаммадин уә ‘алә әзуәжиһи уә зуррийятиһи, кәмә салләйтә ‘алә әли Ибраһимә. Уә бәрик ‘алә Мухаммадин уә ‘алә әзуәжиһи уә зуррийятиһи, кәмә бәрактә ‘алә әли Ибраһимә, иннәкә Хамидун, Мәжид!

Я, Аллаһ! Сен Ибраһимнің жанұясына игілік еткеніңдей, Мухаммадтың жұбайлары мен оның ұрпақтарына да игілік ете гөр, және Ибраһимнің жанұясына береке бергеніңдей, Мухаммадтың жұбайлары мен оның ұрпақтарына да береке бере гөр. Расында, Сен Аса Мақтаулы, Даңқтысын!

Әл-Бухари «Фатх әл-Бари» шархымен (3369), Муслим осындай үлгіде (407).