Дуа 27 ☆
اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الْأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْني مِنْ خَطَايَايَ، بِالثَّلْجِ وَالْماءِ وَالْبَرَدِ
Аллаһуммә бә’ид бәйни уә бәйнә хота-йә-йә, кәмә бә’адтә бәйнәл-мәшриқи уәл-мәғриб, Аллаһуммә нәққини мин хота-йә-йә, кәмә юнәққа-с-сәубул-әб’яду минә-д-дәнәс, Аллаһуммә-ғсилни мин хота-йә-йә, би-с-сәлжи уәл-мә-и уәл-бәрад
Я, Аллаһ! Сен батыс пен шығыстың арасын алыстатқаныңдай, мені де қателік-күнәларымнан алыстата гөр! Я, Аллаһ! Ақ киім кірден тазартылатындай, Сен де мені қателік-күнәларымнан тазарта гөр. Я, Аллаһ! Менің қателік-күнәларымды қармен, сумен және бұршақпен жуа гөр!
Әл-Бухари (744), Муслим 598
Дуа 28 ☆
سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، وَتَبارَكَ اسْمُكَ،وَتَعَالَى جَدُّكَ،وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ
Субханәкә-Аллаһуммә, уә би-хамдика, уә тәбәракә-смука, уә тә’алә жәддука, уә лә иләһа ғайрук
Я, Аллаһ! Сен Пәксің және Саған мадақ! Сенің есімің берекелі және Сенің ұлылығың бәрінен (де) жоғары, әрі Сенен басқа құлшылыққа лайықты ешкім жоқ
Муслим 399, Әбу Дауд 775, Әт-Тирмизи (243), Ибн Мәжаһ 806, ән-Нәсаи 899. Хадис сахих, қз.: «Сахихут-Тирмизи» (1/77), «Сахих Ибн Мәжаһ» 1/135.
Дуа 29 ☆
وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفَاً وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، إِنَّ صَلاَتِي، وَنُسُكِي، وَمَحْيَايَ، وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لاَ شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ. اللَّهُمَّ أَنْتَ المَلِكُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِي وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبي جَمِيعَاً إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنوبَ إِلاَّ أَنْتَ. وَاهْدِنِي لِأَحْسَنِ الأَخْلاقِ لَا يَهْدِي لِأَحْسَنِها إِلاَّ أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا، لاَ يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلاَّ أَنْتَ، لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ، وَالخَيْرُ كُلُّهُ بِيَـــــدَيْكَ، وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْـــــــــــكَ،
أَنَـا بِكَ وَإِلَيْكَ، تَبارَكْتَ وَتَعَالَيْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
Уәжжәһту уәжһия ли-лләзи фәтара-с-сәмәуәти уәл-арда ханифән, уә мә әнә минәл-мушрикин; иннә саләти, уә нусуки, уә мәх-йә-йә, уә мәмәти ли-Лләһи Рабби-л-‘аләмин, лә шәрикә ләһу, уә бизәликә умирту уә әнә минәл муслимин. Аллаһуммә, Әнтә-л-Мәлику, лә иләһа иллә Әнтә. Әнтә Рабби уә әнә ‘абдука. Заләмту нәфси уә’тәрафту бизәнби фәғ-фир ли зунуби жәми’ан, иннәһу лә яғфиру-з- зунуба иллә Әнт. Уәһдини ли-ахсәни-л-әхләқи лә яһди ли ахсәниһә иллә Әнта, уәсриф ‘анни сәййиәһә, лә ясрифу ‘анни сәййиәһә иллә Әнта. Ләббәйкә уә сә’дәйкә, уәл-хайру куллюһу би-ядәйкә, уә-ш-шәрру ләйсә иләйкә, әнә бикә уә иләйкә, тәбәрактә уә тә’аләйта, әстәғфирукә уә әтубу иләйка
Мен ханиф болған күйде*1 жүзімді көктер мен жерді жаратқан (Аллаһқа) қараттым, және мен мүшриктерден емеспін. Расында, намазым, құлшылығым, өмірім және өлімім бүкіл әлемнің Раббысы – Аллаһ үшін. Оның серігі жоқ. Мен осыған бұйырылдым, сондай-ақ мен мұсылмандарданмын («әл- Әнғам» сүресі, 162-163-аяттар). Я, Аллаһ! Сен - Патшасың, Сенен басқа құлшылыққа лайықты ешкім жоқ. Сен менің Раббымсың, мен Сенің құлыңмын. Мен өзіме зұлымдық жасадым, күнәларымды мойындадым. Барлық күнәларымды кешіре гөр. Шын мәнінде, күнәларды кешіретін Сенен басқа ешкім жоқ. Мені ең көркем мінез- құлықтарға бағытта. Сенен басқа көркем мінез-құлыққа бағыттайтын ешкім жоқ. Менен жаман мінез-құлықтарды кетіре гөр. Сенен басқа мені жаман мінез- құлықтардан арылтатын ешкім жоқ. Міне, мен Сенің алдыңдамын және менің бақытты болуым Саған тәуелді. Барлық жақсылық Сенің Қолында және жамандық Сенен емес. Мен не істесем де, Сенің көмегің себепті болады және мен Саған ораламын. Сен Игі-Берекелісің әрі (бәрінен де) Жоғарысың. Сенен кешірім сұраймын әрі Саған тәубе етемін.
*1 - «Ханиф» – жалғыз Аллаһқа шынайы иман келтірген адам. Исламға дейінгі Арабияда Ибраһимнің дінін, яғни бірқұдайшылықты (таухидті) ұстанатын, бірақ яһудилерге де, христиандарға да қосылмайтын адамдарды айтатын.
Муслим (771)
Дуа 30 ☆
اللَّهُمَّ رَبَّ جِبْرَائِيلَ، وَمِيْكَائِيلَ، وَإِسْرَافِيلَ، فاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، عَالِمَ الغَـــيْبِ وَالشَّــــهَادَةِ أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ. اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقيمٍ
Аллаһуммә, Раббә Жибраилә, уә Микәилә, уә Исрафилә, Фәтыйра-с-сәмәуәти уәл-арды, ‘алимәл-ғайби уәш-шәһәдәһ, Әнтә тәхкуму бәйнә ‘ибәдикә фи мә кәну фиһи яхтәлифун. Иһдини лимә-хтулифә фиһи минәл-хаққи би-изникә, иннәкә тәһди мән тәшә-у илә сыратым-мустәқийм
Я Аллаһ, Жәбірейілдің, Микаилдің және Исрафилдің Раббысы, көктер мен жердін Жаратушысы, ғайып пен көрнеуді Білуші. Сен құлдарың өзара келіспей, дауласып қалған (істерге) үкім шығарасың. Мені Өз қалауыңмен келіспеушіліктерден ақиқатқа бастай гөр. Күмәнсіз, Сен қалағаныңды тура жолға салушысың
Муслим (770)
Дуа 31 ☆
اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرَاً، اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيراً، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيراً، وَسُبْحَانَ اللَّهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً . ( ثَلاثاً ) أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ: مِنْ نَفْخِهِ، وَنَفْثِهِ، وَهَمْزِهِ
Аллаһу әкбару кәбиран, уәл-хамду лиЛләһи кәсиран, уа субхана-Ллаһи букратән уә әсыйлә! (3 рет)
Ә’узу биЛләһи минәш-шайтани: мин нәфхиһи, уә нәфсиһи, уә һәмзиһи.
Аллаһ Аса Ұлы! Аллаһқа көп-көп мақтау-мадақ! Аллаһ ертелі-кеш (кемшілік атаулыдан) пәк (3 рет).
Шайтаннан: ол уәс-уәстайтын тәкаппарлықтан, оның сасық демінен және сілекейінен (шайтанның арбауы меңзеліп тұр) және оның ақылдан аздыратын азғыруынан Аллаһқа сиынамын
Әбу Дауд (764), Ибн Мәжаһ 807, Ахмад 16739. Шу’айб әл-Арнаут «Тахқиқул-Муснадта»: «басқа (хадистердің) болуы себепті қабылдауға жарамды (хасан) (хасан хадис)», - деді. ‘Абдул-Қадир әл-Арнаут «Тахриж Калимут-Тоййиб Ибн Теймиййи» кітабында: «Хадис сахих», - деді. Сондай-ақ бұл хадисті әл-Әлбани де «Сахих Калимут-Тоййибта» (62) атап кетті., Муслим (601) бұл хадисті Ибн ‘Умардан, Аллаһ оған және оның әкесіне разы болсын, жеткізеді.
Дуа 32 ☆
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، [وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ رَبُّ السَّمَواتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ] [وَلَكَ الْحَمْدُ لَكَ مُلْكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ] [وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ مَلِكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ] [وَلَكَ الْحَمْدُ] [أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَقَوْلُكَ الْحَقُّ، وَلِقاؤُكَ الْحَقُّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَمحَمَّدٌ صَلى اللهُ عَليْهِ وَسَلمَ حَقٌّ، وَالسّاعَةُ حَقٌّ] [اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حاكَمْتُ. فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ، وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ، وَمَا أَعْلَنْتُ] [أَنْتَ المُقَدِّمُ، وَأَنْتَ المُؤَخِّرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ] [أَنْتَ إِلَهِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ]
Аллаһуммә ләкәл-хамду, Әнтә нуру-с-сәмәуәти уәл-арды уә мән фи-һиннә, уә ләкәл-хамду, Әнтә қайиму-с-сәмәуәти уәл-арды уә мән фи-һиннә, [уә ләкәл-хамду Әнтә раббу-с-сәмәуәти уәл-арды уә мән фи-һиннә], [уә ләкәл хамду ләкә мулку-с- сәмәуәти уәл-арды уә мән фи-һиннә], [уә ләкәл-хамду Әнтә Мәлику-с-сәмәуәти уәл- арды]. [Уә ләкәл-хамд], [Әнтәл-Хаққу, уә ’уа’дукәл-хаққу, уә қаулукәл-хаққу, уә лиқаукәл-хаққу, уәл жәннәту хаққун, уә-н-нәру хаққун, уә-н-нәбиюнә хаққун, уә Мухаммәдун саллә Аллаһу ‘аләйһи уә сәлләмә хаққун, уә-с-са’ату хаққун], [Аллаһуммә ләкә әсләмту, уә ‘аләйкә тәуәккәлту, уә бикә әмәнту уә иләйкә әнәбту, уә бикә хосамту, уә иләйкә хакәмту, фағфир ли мә қаддәмту, уә мә әххорту, уә мә әсрарту, уә мә а’ләнту], [Әнтәл-Муқаддиму, уә Әнтәл-Муәххиру, лә иләһа иллә Әнтә], [Әнтә иләһи, лә иләһа иллә Әнта]
Уа, Аллаһ! Саған мақтау-мадақтар болсын. Сен көктер мен жердің әрі оларды мекендейтіндердің нұрысың, Саған мақтау-мадақтар болсын! Сен көктер мен жердің әрі оларды мекендейтіндердің басқарушысың, [Саған мақтау-мадақтар болсын. Сен көктер мен жердің әрі олардың мекендейтіндердің Раббысысың], [Саған мақтау-мадақтар болсын. Көктер мен жердің әрі оларды мекендейтіндердің үстінен патшалық ету Саған тән]. [Саған мақтау-мадақтар болсын. Сен көктер мен жердің Патшасысың], [Саған мақтау-мадақтар болсын], [Сен Хақсың, Сенің уәдең де хақ, Сенің сөзің де хақ, Сенімен кездесу де хақ, Жәннәт та хақ, Тозақ та хақ, пайғамбарлар да хақ, Мухаммад, саллә-Ллаһу ‘аләйһи уә сәлләм, та хақ, Сағат та (Қиямет Күні) хақ]. [Уа, Аллаһ! Саған бой ұсындым, Саған тәуекел еттім, Саған иман келтірдім, Сенің алдыңда тәубе еттім, Сенің қолдау-көмегіңмен айтысып-керістім және Сенің үкіміңе жүгіндім. Менің бұрынғы және кейінгі істеген (кемшілік) күнәларымды және жасырын әрі әшкере күнәларымды кешіре гөр], [ілгерілетуші де Сенсің, кешеуілдетуші де (кейін қалдырушы да) Сенсің, Сенен басқа құлшылыққа лайықты құдай жоқ], [Сен менің Құдайымсың, Сенен басқа құлшылыққа лайықты ешкім жоқ]
Әл-Бухари (1120, 6317, 7385, 7442, 7499), Муслим осыған ұқсас мәтінмен ықшамдалған түрде (769)