17. Рукуғта (намазда еңкейгенде) айтылатын дұға.

Дуа 33

سُبْحانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ. ثلاث مرَّاتٍ

Субханә Раббиял-’Азыйм! – (3 рет).

Ұлы Раббым (кемшілік атаулыдан) Пәк! (3 рет).

Әбу Дауд 870, әт-Тирмизи (262), ән-Нәсаи 1007, Ибн Мәжаһ 897, Ахмад 3514. Хадис сахих, қз.: «Сахихут-Тирмизи» (1/83)

Дуа 34

سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي

Субханәкә-Ллаһуммә, Раббәнә, уә бихамдика, Аллаһуммә-ғфир-ли!

Раббымыз, Аллаһ! Сен Пәксің және Саған мадақ! Я, Аллаһ, мені кешіре гөр!

Әл-Бухари 794, Муслим 484

Дуа 35

سُبُّوُحٌ، قُدُّوسٌ، رَبُّ المَلاَئِكَةِ وَالرُّوحِ

Суббухун, Қуддусун, Раббул-мәләикәти уә-р-рух

Пәк әрі Қасиетті, періштелер мен Жәбірейілдің Раббысы

Муслим 487, Әбу Дауд 872.

Дуа 36

اللَّهُمَّ لَكَ رَكَعْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ، خَشَعَ لَكَ سَمْعِي، وَبَصَــــــــرِي، وَمُخِّي، وَعَظْمِي، وَعَصَبِي، [وَمَا استَقَلَّتْ بِهِ قَدَمِي]

Аллаһуммә, ләкә ракә’ту, уә бикә әмәнту, уә ләкә әсләмту, хаша’а ләкә сәм’и, уә бәсари, уә муххы, уә ‘аз-ми, уә ‘асаби, (уә мә-стәқалләт биһи қадами)

Уа, Аллаһ! Өзіңе рукуғ еттім (иілдім) және Өзіңе иман келтіріп, Өзіңе бой ұсындым. Саған құлағым, көзім, миым, сүйегім, сіңірім, (сондай-ақ аяғым көтеріп тұрған бүкіл болмысым (басқаша айтқанда, бүкіл денем)) бой ұсынды

Муслим (771), Әбу Дауд 760 и 761, әт-Тирмизи 3421, ән-Нәсаи 1049. Жақшаның ішіне алынғанды Ибн Хузәйма (607) және Ибн Хиббан (1901) жеткізген

Дуа 37

سُبْحَانَ ذِي الْجَبَرُوتِ، وَالْمَلَكُوتِ، وَالْكِبْرِيَاءِ، وَالْعَظَمَةِ

Субханә зил-жәбәрути, уәл-мәләкути, уәл-кибрия и уәл-’азомәһ!

Күш-құдірет, билік, айбын мен ұлылық иесі Аллаһ (кемшілік атаулыдан) Пәк!

Әбу Дауд (873), ән-Насаи 1131, Ахмад 23980. Хадис сахих, қз.: «Сахих Әбу Дауд» (1/166)